Ο όρος «ρήξη αχίλλειου τένοντα» υποδηλώνει τον σοβαρό τραυματισμό του πιο ισχυρού τένοντα που υπάρχει στο σώμα του ανθρώπου. Ο αχίλλειος τένοντας βρίσκεται στο οπίσθιο τμήμα του ποδιού και ρόλος του είναι να συνδέει τους μύες της γαστροκνημίας του ποδιού με την πτέρνα. Η ρήξη του αχίλλειου τένοντα συμβαίνει συχνότερα σε αθλητές ή ανθρώπους με έντονη αθλητική δραστηριότητα. Ωστόσο δεν αποκλείεται να εμφανιστεί σε οποιονδήποτε άνθρωπο.
Ποια συμπτώματα συνοδεύουν τη ρήξη αχίλλειου τένοντα;
Κυριότερα συμπτώματα της ρήξης αχίλλειου τένοντα είναι ο ισχυρός πόνος και η δυσκολία στην κίνηση. Όσον αφορά την ένταση του πόνου, συνήθως αυξάνεται κατά την έντονη σωματική άσκηση αλλά και την ήπια άσκηση. Επιμέρους συμπτώματα που μπορεί να συνοδεύουν τη ρήξη αχίλλειου τένοντα είναι:
- Το αίσθημα λακτίσματος στην οπίσθια επιφάνεια του αστραγάλου
- Η ευαισθησία
- Η ερυθρότητα
- Η τοπική αύξηση της θερμοκρασίας
- Το οίδημα στην περιοχή γύρω από την πτέρνα
- Ο χαρακτηριστικός ήχος κλικ κατά τη στιγμή του τραυματισμού
- Η σταδιακή αδυναμία του τένοντα (αδυναμία στην κάμψη του άκρου ποδός, αδυναμία στη βάδιση, αδυναμία στηρίγματος στις μύτες των ποδιών)
Σε περίπτωση που παρουσιαστούν ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω συμπτώματα, τότε ο ασθενής θα πρέπει να προγραμματίσει μία επίσκεψη σε Ορθοπαιδικό Χειρουργό το συντομότερο δυνατόν.
Ποιες είναι οι αιτίες της ρήξης;
Η κυριότερη αιτία της ρήξης αχίλλειου τένοντα είναι ο τραυματισμός του, ο οποίος όπως προαναφέρθηκε συχνά συμβαίνει κατά τη διάρκεια της αθλητικής δραστηριότητας. Άλλες αιτίες οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε ρήξη του τένοντα είναι οι εξής:
- Η πτώση από ύψος ή σε λακκούβα
- Η απότομη αύξηση της έντασης της δραστηριότητας κατά τη διάρκεια αθλημάτων (ιδιαίτερα όταν περιλαμβάνουν άλματα)
- Η ανατομία του ασθενή (κοντοί αχίλλειοι τένοντες, σφιχτοί γαστροκνήμιοι κλπ.)
- Η αυξημένη αθλητική δραστηριότητα με ακατάλληλα παπούτσια
- Ένας προηγούμενος τραυματισμός του αχίλλειου τένοντα
Αιτίες των μη τραυματικών ρήξεων του τένοντα μπορεί να είναι:
- Η λήψη κορτικοστεροειδών φαρμάκων, κινολόνων αντιβιοτικών, φαρμάκων για μείωση της χοληστερίνης
- Οι εγχύσεις κορτιζόνης στον αχίλλειο τένοντα
- Ο σακχαρώδης διαβήτης
- Η νεφρική ανεπάρκεια
- Η ρευματοειδής αρθρίτιδα
Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;
Αρχικά ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός ενημερώνεται για το ιστορικό του ασθενούς και στη συνέχεια καταγράφει τα συμπτώματά του. Ακολουθεί η φυσική εξέταση (δοκιμασία Thompson) η οποία αποτελεί μια ευρέως χρησιμοποιούμενη μέθοδο για τη διάγνωση της ρήξης. Σε περίπτωση που ο ιατρός κρίνει απαραίτητη τη διενέργεια απεικονιστικών εξετάσεων για να οριστικοποιήσει τη διάγνωσή του ή να λάβει επιπλέον πληροφορίες, τότε διενεργείται υπερηχογράφημα ή μαγνητική τομογραφία.
Ρήξη αχίλλειου τένοντα: Ποια είναι η αντιμετώπιση;
Η ρήξη αχίλλειου τένοντα μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσω συντηρητικής ή χειρουργικής θεραπείας. Η επιλογή της ιδανικής μεθόδου εξαρτάται από:
- την κλινική κατάσταση του ασθενούς
- την ηλικία του
- το ιατρικό ιστορικό του
- την έκταση του τραυματισμού
- την αθλητική του δραστηριότητα
Συνήθως, η συντηρητική θεραπεία προτείνεται σε ηλικιωμένους ασθενείς οι οποίοι έχουν περιορισμένες απαιτήσεις για δραστηριότητες. Ωστόσο, οι περισσότεροι ασθενείς που θα υποστούν ρήξη του αχίλλειου τένοντα βρίσκονται μεταξύ των ηλικιών 30-45. Για τον λόγο αυτό η θεραπεία εκλογής είναι η χειρουργική.
Χειρουργική αντιμετώπιση ρήξης αχίλλειου τένοντα
Το χειρουργείο μπορεί να διενεργηθεί μέσω της ανοικτής κλασσικής μεθόδου η οποία περιλαμβάνει μια τομή έξι-οκτώ εκατοστών. Νεότερη τεχνική αποτελεί η διαδερμική συρραφή, η οποία επιτυγχάνεται μέσω μικρών τομών των δύο-τριών χιλιοστών. Από τις τομές αυτές ο ιατρός περνά τα ράμματα με τα οποία αποκαθίστανται οι άκρες του τένοντα.
Στα πλεονεκτήματα της διαδερμικής συρραφής συγκαταλέγονται:
- η ταχύτερη αποκατάσταση
- η πλήρης ανάκτηση της λειτουργίας του τένοντα
- τα μικρότερα ποσοστά επαναρρήξης
Εάν πιστεύετε ότι έχετε υποστεί ρήξη του αχίλλειου τένοντα, επικοινωνήστε το συντομότερο δυνατόν με τον Ορθοπαιδικό Χειρουργό Δρ. Βασίλη Ζάχο. Η ταχύτερη επιλογή και εφαρμογή της ιδανικής θεραπείας ανάλογα με τις ανάγκες σας είναι απαραίτητη προκειμένου να αποκατασταθεί πλήρως η λειτουργία της περιοχής και να μπορέσετε να επιστρέψετε στις δραστηριότητές σας.
